Van tegenwerking naar samenwerking? Over het organiseren van integrale samenwerking tussen zorg en onderwijs voor kind en gezin

Abstract

Door de toenemende wederzijdse afhankelijkheid, de complexere vraagstukken en de toenemende grenzeloosheid zijn organisaties steeds meer gedwongen om de samenwerking op te zoeken met organisaties uit andere sectoren. Dit gaat eveneens op voor het onderwijs en de jeugdzorg. Zij hebben elkaar nodig om kinderen en gezinnen snel en effectief te kunnen helpen. Meestal hangen problemen in de thuissituatie samen met problematiek op school. Tegenwoordig wordt integrale samenwerking gezien als het antwoord om deze problematiek aan te kunnen pakken. Integrale samenwerking is echter niet iets wat zomaar tot stand komt, dit moet gecoördineerd worden. Het gaat niet alleen om het inzetten van coördinatie-instrumenten er blijkt meer achter te zitten om integrale samenwerking te laten slagen. Het gaat om contextuele factoren, waar de aspecten omgeving, structuur en tijd en geld ondervallen, en interpretatieve factoren, waarbij het gaat over verwachtingen, vaardigheden, informatie-uitwisseling, elkaar kennen en vertrouwen.