Een tree hoger of een tree lager; of en hoe jeugdtheater rekening kan houden met een immer veranderend publiek.
Summary
- Zou de belevingswereld van de doelgroep uitgangspunt moeten / kunnen zijn in het
maakproces van jeugdtheater?
- Welke eigenschappen van nieuwe media kunnen een leidraad zijn in het maken van
jeugdtheater?
Ik ben ervan overtuigd dat de generatie mensen die nu opgroeit, die nu
toeschouwers zijn van het jeugdtheater, op een significante manier verschilt van oudere
generaties. De manier waarop zij zich verhouden tot media, hoe zij met informatievoorzieningen,
netwerkcultuur en participatiecultuur omgaan is zo vanzelfsprekend dat het
heeft gezorgd voor een kloof met oudere generaties. Daarnaast
beїnvloedt het de manier waarop deze jongeren denken, werken en communiceren. Theater
kan niet anders dan daar rekening mee houden in mijn optiek.
Mijn voorstel is een theoretisch antwoord op een artistiek vraagstuk, daar kun je je
vraagtekens bij zetten. Toch is het ook een betoog om de toeschouwer serieus te nemen, en
serieus te zijn over de wereld waar deze jongere vandaan komt. Die is structureel anders
dan de wereld waarin de theatermaker is opgegroeid. Philip Auslander benadrukt dat het
urgent is om kwesties als deze te bespreken, juist vanwege de fragiele positie die theater
heeft in vergelijking met andere media. “Because live performance is the category of cultural
production most directly affected by the dominance of media, it is particularly urgent to
address this situation of live performance in our mediatized culture.” In deze scriptie wil ik
uiteenzetten waarom de jongere van nu anders is dan jongeren 20 jaar geleden, en waarom
theatermakers daar rekening mee moeten houden.