Een tree hoger of een tree lager; of en hoe jeugdtheater rekening kan houden met een immer veranderend publiek.

Abstract

- Zou de belevingswereld van de doelgroep uitgangspunt moeten / kunnen zijn in het maakproces van jeugdtheater? - Welke eigenschappen van nieuwe media kunnen een leidraad zijn in het maken van jeugdtheater? Ik ben ervan overtuigd dat de generatie mensen die nu opgroeit, die nu toeschouwers zijn van het jeugdtheater, op een significante manier verschilt van oudere generaties. De manier waarop zij zich verhouden tot media, hoe zij met informatievoorzieningen, netwerkcultuur en participatiecultuur omgaan is zo vanzelfsprekend dat het heeft gezorgd voor een kloof met oudere generaties. Daarnaast beїnvloedt het de manier waarop deze jongeren denken, werken en communiceren. Theater kan niet anders dan daar rekening mee houden in mijn optiek. Mijn voorstel is een theoretisch antwoord op een artistiek vraagstuk, daar kun je je vraagtekens bij zetten. Toch is het ook een betoog om de toeschouwer serieus te nemen, en serieus te zijn over de wereld waar deze jongere vandaan komt. Die is structureel anders dan de wereld waarin de theatermaker is opgegroeid. Philip Auslander benadrukt dat het urgent is om kwesties als deze te bespreken, juist vanwege de fragiele positie die theater heeft in vergelijking met andere media. “Because live performance is the category of cultural production most directly affected by the dominance of media, it is particularly urgent to address this situation of live performance in our mediatized culture.” In deze scriptie wil ik uiteenzetten waarom de jongere van nu anders is dan jongeren 20 jaar geleden, en waarom theatermakers daar rekening mee moeten houden.