Kleine ideeën worden groot - of juist niet?

Abstract

In het eerste hoofdstuk heb ik uiteengezet wie Klein was en welke leven hij heeft geleidt. Door de omstandigheden in zijn leven raakte hij betrokken bij het onderwijs, waardoor hij later een leider wordt van een grote ‘wiskundeonderwijs-hervorming’ in Duitsland. Klein pleit in deze onderwijshervorming voor Visualisatie, Intu¨ıtie en Functioneel denken. Door deze drie zaken aan het onderwijs toe te voegen of te veranderen wil Klein een onderwijsvorm cre¨eren waardoor leerlingen intu¨ıtief bezig zijn met wiskunde en dat er verbinding is tussen de verschillende soorten van wiskunde. In hoofdstuk vier heb ik vervolgens uiteengezet in hoeverre deze idee¨en van Klein nog naar voren komen in het huidige onderwijs. De conclusie die ik daaruit trek is dat er zeker een koppeling is op te merken tussen de idee¨en van Klein en de manier waarop het huidige wiskundeonderwijs is vormgegeven, maar deze koppeling vaak niet in samenspraak is met het oorspronkelijke idee van Klein. Hiermee doel ik op de uitwerking van het idee van functioneel denken, welke een goede representatie is voor de uitwerking alle idee¨en van Klein. Zoals teruggekomen is, wordt het functieconcept inderdaad centraal gesteld in het huidige wiskundeonderwijs wat aansluit bij het idee van Klein. Bekijken we dit echter in het voorbeeld van de logaritme nauwkeuriger, dan zien we dat de uitwerking en de manier waarop de logaritme wordt behandelt precies de plank misslaat wat betreft de bedoeling van Klein met het functioneel denken. De verbinding die Klein wilde aanbrengen met het functieconcept komt namelijk in geen enkel opzicht terug.