‘Het geslacht van een kind wordt niet bepaalt door het kappen van een kokos’:De religieuze praktijk van de reformistische en traditionalistische Javaanse moslims als uitdrukking van verschil

Abstract

De unieke tweedeling in de Javaans-Surinaamse moslim gemeenschap is niet enkel een tweedeling in bidrichting. De reformisten bidden naar het oosten en de traditionalisten bidden naar het westen. Dit onderscheid wordt verder kenbaar gemaakt middels een religieuze praktijk die door de reformisten als authentiek islamitisch wordt bestempeld en door de traditionalisten als islamitisch maar met duidelijke traditionele Javaanse invloeden zoals slametans (religieuze heilsmaaltijden). Binnen de identiteitspolitiek die beide groepen bedrijven wordt de religieuze praktijk als symbool in een machtsstrijd over hegemonie ingezet. Beide groepen zijn daarnaast organisatorisch te onderscheiden. Vanuit de organisatie van de reformisten wordt een duidelijke nadruk op islamitisch onderwijs gelegd. In deze scriptie worden bovengenoemde aspecten als belangrijke voorwaarden gezien in een strijd om hegemonie binnen de Javaanse moslimgemeenschap.