De publieke waardecreatie van lokale sportaccommodaties onder de loep

Abstract

In dit onderzoek is er gekeken naar de publieke waarde van sportaccommodaties. De focus binnen dit onderzoek is gericht op het verkrijgen van inzicht op het gebied van de beoogde publieke waarde (door de exploitanten) en de ervaren publieke waarde van gebruikers en de gemeente met betrekking tot sportaccommodaties binnen Oost Gelre. De onderzoeksvraag die centraal staat in dit onderzoek is als volgt: "Hoe verhoudt de publieke waardecreatie die exploitanten van een sportaccommodatie beogen zich tot de ervaren publieke waardecreatie van gebruikers (bestuurders sportverenigingen) en de gemeente?”

In de gemeente Oost Gelre hebben lokale sportverenigingen en exploitanten recent alarm geslagen over significante exploitatie uitdagingen die hun voortbestaan bedreigen. De sportverenigingen, die een cruciale rol spelen in het bevorderen van gemeenschapszin, gezondheid en sociale inclusie, kampen met zowel financiële problemen waardoor het investeren in de sportaccommodatie onhaalbaar is. Daarnaast geven exploitanten aan steeds minder kader te vinden die de exploitatie van de sportaccommodaties in goede banen kunnen leiden. Gezien de belangrijke rol die sportaccommodaties voor de gemeente hebben in het faciliteren van beweegaanbod, vindt de gemeente Oost Gelre het van groot belang dat deze problemen grondig worden onderzocht. De twee varianten van sportaccommodaties in de gemeente Oost Gelre die centraal staan binnen het onderzoek zijn: - Extern verzelfstandigde sportaccommodatie - Volledig geprivatiseerde sportaccommodatie

In het theoretisch kader zijn er verschillende onderzoeken vergeleken om tot een gefundeerd beeld te komen van de huidige exploitatiemogelijkheden van sportaccommodaties. De rode draad is de strategische driehoek van Moore en Khagram (2004). Op basis van de publieke waarde, legitimiteit en de operationele capaciteit is zowel het theoretische kader als het vervolg van het onderzoek vormgegeven. Het begrip wat als rode draad door het onderzoek heen loopt is ‘publieke waarde’ wat in de artikelen van Moore en Khagram (2004) en Moore (1995) en in het boek van Waardenburg et al. (2019) nauwkeurig beschreven staat. Via semi gestructureerde interviews zijn verschillende exploitanten, gebruikers (sportverenigingen) en de gemeente bevraagd. Dit om te achterhalen wat de exploitanten voor publieke waarde beogen en hoe dit zich verhoudt tot de ervaren publieke waarde op het gebied van bezetting, professionaliteit kader en betaalbaarheid. Verder zijn de geïnterviewde partijen als volgt: twee gymnastiekverenigingen, drie voetbalverenigingen, een tennisvereniging en twee ambtenaren (beleidsadviseur Sport en de projectleider MFA) van de gemeente Oost Gelre. Er is gekozen voor deze exploitanten door te kijken naar het soort exploitatiemodel en de mate van financiële ondersteuning vanuit de gemeente.

Bij het evalueren van deze exploitatievormen is bij de PPS Marveld zichtbaar dat de beoogde en ervaren publieke waarde nagenoeg volledig overeenkomt. Bij de Hamalandhal en sportschool Kei Fit is te zien dat er potentie is bij de bezetting. Desondanks liggen de beoogde en ervaren publieke waarde van de Hamalandhal en de sportschool Kei Fit wel met elkaar in lijn. Voor de BMV Mariënvelde komt naar voren dat onder de huidige omstandigheden de publieke waarde goed is kijkende naar de beoogde en ervaren publieke waarde. Wel kan de betaalbaarheid nog verder worden verbeterd.

Samenvattend maakt de harmonie tussen de beoogde en de ervaren publieke waarde, samen met de succesvolle balans van bezetting, professionaliteit en betaalbaarheid, dat de verschillende exploitanten ieder op hun eigen manier publieke waarde worden toegekend door de gebruikers en de gemeente.