STOORZENDER, SLACHTOFFER OF SEKSWERKER? Een onderzoek naar verschillende discoursen over sekswerk en de stigmatiserende gevolgen voor sekswerkers

Abstract

Sekswerkbeleid wordt in veel Europese landen steeds repressiever. Dit houdt in dat het voor sekswerkers lastiger wordt om legaal te werken, bijvoorbeeld omdat werkplekken worden gesloten. Uit tientallen jaren wetenschap blijkt dat criminaliseren ervoor zorgt dat sekswerkers gedwongen worden om ondergronds te werken, wat leidt tot meer criminaliteit in de sector. Bovendien verergert dit beleid het stigma. Volgens sekswerkers en wetenschappers wordt het beleid beïnvloed door maatschappelijke discoursen die gebaseerd zijn op moraliteit. Mensen hebben bijvoorbeeld een stereotype beeld van het werk, gebruiken denigrerende termen en behandelen sekswerk anders dan andere beroepen. Hierdoor sluit het beleid niet aan op de behoeften van sekswerkers. In deze masterscriptie heb ik onderzocht welke discoursen over sekswerk in Nederland worden gebruikt en welke stigmatiserende gevolgen deze hebben. Ik heb discoursen geanalyseerd in het beleid, in de media en die door sekswerkers zelf worden gebruikt. Uit deze analyse blijkt dat er verschillende perspectieven bestaan op sekswerk, die zowel stigmatiserende als destigmatiserende gevolgen hebben voor sekswerkers. Drie discoursen zijn dominant: sekswerkers als verstoring van de openbare orde, sekswerkers als slachtoffers die hulp nodig hebben en sekswerkers als normale arbeiders. Het deconstrueren van het stigma is een eerste stap naar meer sociale rechtvaardigheid voor sekswerkers.