Welk Effect heeft het Ontvangen van Hulp op de Perceptie van de Taakmoeilijkheid bij Jonge Kinderen?

Abstract

Kinderen krijgen hulp bij cognitieve, sociale en motorische vaardigheden van volwassenen, of ze er nu om vragen of niet. Hulp stelt kinderen in staat zich beter te ontwikkelen, maar hulp kan ook een bedreiging vormen voor het gevoel van competentie en autonomie van een kind. Wanneer volwassenen hulp aanbieden, kunnen kinderen negatieve gevoelens ervaren, waarvan ze de oorzaak buiten zichzelf zoeken, zoals in dat een taak te moeilijk is voor hen. Onderzoek van Sierksma en collega's (in voorbereiding) is het eerste onderzoek, welke vindt dat Amerikaanse kinderen een taak als moeilijker beoordelen, nadat zij hulp hebben ontvangen, dan kinderen die geen hulp hebben ontvangen. Huidige studie heeft tot doel dit onderzoek te repliceren en de vraag te onderzoeken of Nederlandse kinderen van 5 tot 7 jaar een taak als moeilijker beoordelen wanneer ze hulp ontvangen. In deze studie wordt een vormentest twee keer uitgevoerd onder 5- tot 7-jarige kinderen (N = 175), waarna de kinderen vragen beantwoorden over de taakmoeilijkheid. Hypothese H0, die stelt dat kinderen een taak niet als moeilijker ervaren na het ontvangen van hulp, wordt getoetst tegen hypothese H1, die stelt dat kinderen een taak als moeilijker ervaren na het ontvangen van hulp. De resultaten ondersteunen hypothese H1 niet, wat betekent dat er geen effect is gevonden van hulp op de verwachting dat kinderen een taak als moeilijker ervaren. Er wordt wel een effect gevonden, waarbij kinderen vinden dat ze hulp nodig hebben, nadat ze hulp hebben ontvangen, en daar eerder over zullen liegen, in vergelijking met kinderen die geen hulp hebben ontvangen. Een volwassene moet daarom zorgvuldig overwegen in hoeverre de aangeboden hulp ten goede komt aan de ontwikkeling van een kind.