Zelfvoorziening in Crisissituaties

Abstract

Abstract De COVID-19 pandemie heeft geleid tot een wereldwijde crisissituatie en vormt de aanleiding voor deze scriptie. Crisissituaties brengen een verscheidenheid aan negatieve gevolgen met zich mee. De uitbraak van COVID-19 heeft ertoe geleid dat men op verschillende manieren zelfvoorzienend probeerde te zijn. Vanuit drie disciplines is onderzocht wat de voordelen van zelfvoorziening zijn in crisissituaties. Vanuit de disciplines ‘Bestuurs-en Organisatiewetenschap’, ‘Cognitieve Neurobiologische Psychologie’ en ‘Sustainable Development’ is een antwoord geformuleerd op de hoofdvraag: ‘Wat zijn de voordelen van zelfvoorziening met betrekking tot crisissituaties?’ De disciplinaire inzichten zijn beschreven in drie hoofdstukken en vervolgens geïntegreerd in een interdisciplinair hoofdstuk. Uit de integratie resulteerde onder andere het onderscheid tussen twee vormen van zelfvoorziening: materiële en mentale zelfvoorziening. Verder kwamen in de more comprehensive understanding de volgende voordelen van zelfvoorziening naar voren: autonomie, veerkracht, gevoel van veiligheid, meer invloed en beslissingsvrijheid van de burger, meer betrokkenheid binnen de gemeenschap, gevoel van veiligheid, emotionele stabiliteit, optimisme, het beter om kunnen gaan met crisissituaties en een kleinere kans op verslechtering van crisissituaties. Dit onderzoek heeft implicaties voor beleid en maatschappij.