View Item 
        •   Utrecht University Student Theses Repository Home
        • UU Theses Repository
        • Theses
        • View Item
        •   Utrecht University Student Theses Repository Home
        • UU Theses Repository
        • Theses
        • View Item
        JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

        Browse

        All of UU Student Theses RepositoryBy Issue DateAuthorsTitlesSubjectsThis CollectionBy Issue DateAuthorsTitlesSubjects

        Mijn Gelukkige Familie en de long take: de functie van het device de long take in de film Mijn Gelukkige Familie

        Thumbnail
        View/Open
        Terpstra Elin - BA-Eindwerkstuk - 16-05-20.pdf (3.115Mb)
        Publication date
        2020
        Author
        Terpstra, E.R.
        Metadata
        Show full item record
        Summary
        De filmtheoretische literatuur is niet eenduidig over de functie van de long take. Filmtheoreticus André Bazin is bijvoorbeeld van mening dat de long take een objectieve filmtechniek is. Dat houdt in dat het aandeel van de menselijke hand in het tonen van de werkelijkheid minimaal is. Bazin schrijft dat er met de long take geen illusie kan worden gecreëerd rondom ruimte en tijd. Hij plaatst de long take tegenover montage, waarmee een illusie van ruimte en tijd wel gecreëerd kan worden. Bazins ideeën zijn echter niet onomstreden. Filmmaker Pier Paolo Pasolini is van mening dat de long take subjectief is en montage objectief. John Rhodes beschrijft dat de long take door de afwezigheid van aanwijzingen voor vervreemding bij de kijker zorgt, terwijl Bill Nichols beargumenteert dat de transparante vertellingstechniek voor een “reality effect” zorgt, wat als verbinding tussen de kijker en het getoonde kan worden gezien. Dit onderzoek richt zich op de functie van het device de long take in de Georgische film Mijn Gelukkige Familie. Deze functie wordt onderzocht door middel van de neoformalistische methode die Kristin Thompson beschrijft in haar boek Breaking the Glass Armor. De film vertelt het ongebruikelijke verhaal van Manana, een Georgische moeder van in de vijftig, die haar ouderlijk huis verlaat. Manana’s besluit gaat in tegen de heersende Georgische culture norm die bepaalt dat de moeder haar leven in dienst moet stellen van haar familie. De long takes benadrukken de plot points van de narratieve structuur van de film, iets wat geen van de besproken theoretici als mogelijkheid beschrijft.
        URI
        https://studenttheses.uu.nl/handle/20.500.12932/37273
        Collections
        • Theses
        Utrecht university logo