De legitimiteit van agent-causation Libertarische argumenten voor ongedetermineerde vrije wil nader bekeken

Abstract

Deze thesis evalueert het argument van agent-causation dat libertarische incompatibilisten inzetten om ongedetermineerde vrije wil aannemelijk te maken. Het vrije-wildebat is verdeeld in twee kampen, compatibilisten en incompatibilisten, die respectievelijk wel en niet geloven dat vrije wil en determinisme compatibel zijn. Libertarische incompatibilisten willen aantonen dat vrije wil compatibel is met indeterminisme, d.w.z. zij trachten ongedetermineerde vrije wil aannemelijk te maken. Ongedetermineerde vrije wil bewijzen is zeer wenselijk, omdat die opvatting van de wil strookt met de intuïtie dat wij morele en rationele wezens zijn. Libertariërs moeten voorkomen dat een ongedetermineerde wil willekeurig of irrationeel is. Bovendien willen zij aantonen dat een ongedetermineerde vrije wil morele verantwoordelijkheid mogelijk maakt. Solide libertarische argumenten moeten voldoen aan een indeterministische conditie, die stelt een actor anders moet kunnen handelen, gegeven hetzelfde verleden en dezelfde natuurwetten. Als libertariërs die conditie vervullen kunnen zij zichzelf verweren tegen tegenwerpingen aangaande willekeur, irrationaliteit en de onmogelijkheid van morele verantwoordelijkheid. Agent-causation is één van de libertarische theorieën die ongedetermineerde vrije wil mogelijk poogt te maken. Prima facie vervult zij de indeterministische conditie en maakt zij morele verantwoordelijkheid mogelijk. Nader bekeken blijkt de notie van agent-causation obscuur. Daarnaast zijn agent-causale theorieën ofwel te streng, waardoor het rationaliteitsprobleem niet opgelost wordt, ofwel te ruim, waardoor niet-levende objecten ook als actors worden beschouwd. Een alternatieve agent-causale theorie, die gebruik maakt van probabilistische veroorzaking, biedt uitkomst.