Een kwantitatieve studie naar de effecten van passief taalgebruik in berichtgeving over misdaad
Summary
Onderzoek naar de effecten van actief en passief taalgebruik hebben in
voorgaand onderzoek voor veel uiteenlopende resultaten geleid. Uit onderzoek
blijkt dat als er in passieve zinnen wordt gesproken of geschreven over een
misdaad, mensen het slachtoffer in hogere mate verantwoordelijk achten voor
het misdrijf dan in actieve zinnen. Deze studie onderzoekt of deze gevonden
effecten zijn te generaliseren naar minder zware delicten, aangezien vorig
onderzoek gericht was op zware misdrijven zoals verkrachting en huiselijk
geweld. Proefpersonen kregen een gemanipuleerde tekst over een misdrijf te
lezen waarna ze een vragenlijst kregen met stellingen waarin onder andere werd
gevraagd in welke mate zij het slachtoffer zelf verantwoordelijke achtten voor
het misdrijf. Verwacht werd dat proefpersonen meer verantwoordelijkheid
zouden toeschrijven aan het slachtoffer wanneer er gesproken werd in passieve
zinnen. Dit effect werd echter niet gevonden. Ook werd er verwacht dat
proefpersonen na het lezen van een tekst over een licht misdrijf in passieve
zinnen minder verantwoordelijkheid zouden toeschrijven aan het slachtoffer dan
proefpersonen die een tekst lazen over een zwaar misdrijf in passieve zinnen.
Ook hier werd geen effect gevonden van taalgebruik. Wel werd er een effect van
emotie gevonden. Proefpersonen ervoeren een hogere mate van boosheid jegens
de dader bij het lezen van de teksten met een zware misdaad. Er kan gesteld
worden dat dit onderzoek er niet in is geslaagd om de effecten van passief en
actief taalgebruik uit vorig onderzoek te kunnen vinden en te generaliseren naar
minder zware misdrijven.