“Bij mij is het er eigenlijk ook gewoon ingegroeid”. Een kwalitatief onderzoek naar de wijze waarop Nederlandse scholieren betrokken zijn bij het klimaatprobleem en de recent opgekomen klimaatbeweging.

Abstract

Om te achterhalen in hoeverre Nederlandse scholieren zich betrokken voelen bij het klimaatprobleem en bij de recent opgekomen klimaatbeweging zijn ze onderzocht vanuit het Community of Practice framework (Wenger, 1998). Hierbij is de vraag gesteld in hoeverre sprake is van een gedeeld repertoire, wat wordt geuit via een gedeelde manier van handelen, opvattingen, verhalen, ervaringen, taal en acties. Aanwezigheid hiervan vergroot de kans op het voortbestaan van de groep en de mogelijkheid om veranderingen te bewerkstelligen. Er is gebruik gemaakt van community based research, waarbij kwalitatieve diepte-interviews zijn afgenomen. De interviews zijn geanalyseerd op de manier van communiceren en de handelingen. Hieruit is gekomen dat er geen sprake is van een gedeeld repertoire, en dus (nog) niet van een CofP. Opvallende bevindingen die buiten het theoretisch kader vallen tonen aan dat onder de participanten sprake is van een bewuste, proactieve en verantwoordelijke houding ten opzichte van het klimaat. Vervolgonderzoek kan uitwijzen of de scholieren meer tijd nodig hebben om een gedeeld repertoire te ontwikkelen of dat ze op een andere manier bij elkaar betrokken zijn. De geconcludeerde houding kan politici en bedrijven echter wel al aanzetten om de scholieren serieuzer te nemen in hun strijd voor een beter klimaat.