Op zoek naar vernieuwing. Een onderzoek naar continuïteit in het oeuvre van henc van maarseveen
Summary
henc van maarseveen (1926-2012) was een abstract grafisch kunstenaar die naast zijn kunst ook theorieën gepubliceerd heeft. Hij ontwikkelt zijn oeuvre binnen de verschillende grafische groepen waar hij lid van was, waaronder het Grafisch Gezelschap De Luis. Binnen het theoretisch oeuvre staan twee publicaties centraal: het Ideistisch Manifest en de latere theorie van het Impossibilisme. In het Ideistisch Manifest omschrijft van maarseveen de ideïstische kunst, die gebaseerd is op de ideeënleer van Plato. Hierin staat persoonlijke abstractie van de kunstenaar centraal die leidt tot autonome kunstwerken. Daarnaast pleit van maarseveen voor een soevereiniteit van de kunst. Het impossibilisme ontwikkelt van maarseveen samen met een aantal andere kunstenaars in de jaren negentig. Zij concluderen dat, ondanks een groeiende pluriformiteit van kunstuitingen, er minder mogelijk is in de kunst dan over het algemeen gedacht wordt. Het is daarom noodzakelijk dat kunstenaars reflecteren op hun eigen werk en loskomen van de normen van het officiële kunstcircuit. De theorieën van van maarseveen zijn nauw verbonden met zijn grafische werken. Dit wordt duidelijker als hij in de jaren negentig de techniek van de schuifdruk ontwikkelt. In dit onderzoek is aandacht voor de verbanden tussen zijn vroege en latere werken aan de hand van de vraag: In hoeverre kan er gesproken worden van continuïteit in het kunsttheoretische en beeldende oeuvre van henc van maarseveen?