Jazz in de Japanse animefilm Metropolis (2001)

Abstract

Japanse anime is een wereldwijd fenomeen. Op wetenschappelijk gebied is er veel aandacht voor de fancultuur van anime, echter wordt de muziek in anime nog weinig behandeld. De sciencefiction animefilm Metropolis (2001) maakt gebruik van Dixieland jazzmuziek voor een verhaal dat zich afspeelt in een futuristische stad. Dit is een opmerkelijke combinatie en deze scriptie behandelt daarom de functie van de jazzmuziek in deze film. Voor de audiovisuele analyse worden het multimediamodel van Nicholas Cook (1998) en het boek Hearing Film (2001) van Anahid Kassabian gebruikt. Verder wordt er een beknopte geschiedenis gegeven van jazzmuziek in Japan. Japan heeft een andere geschiedenis met jazz dan Amerika, waardoor Japanners andere associaties hebben bij dit genre dan Amerikanen. Dit heeft invloed op de manier waarop de jazzmuziek wordt gebruikt in de film Metropolis. Deze scriptie stelt dat de jazzmuziek in Metropolis voornamelijk fungeert om de tijd en locatie waarin de film zich afspeelt te duiden. Tijdens de climaxscène van de film klinkt het nummer “I Can’t Stop Loving You”, gezongen door Ray Charles. De stijl van dit nummer wijkt af van de rest van de soundtrack en zorgt, in combinatie met de explosies op beeld, voor een sterk Verfremdungseffekt, wat afstand creëert tussen de kijker en de film. Het nummer contrasteert met de beelden, maar refereert ook aan herinneringen die omgaan in het hoofd van het hoofdpersonage.