De politiek van (on)leesbaarheid. Sabotage van taal in de beeldende kunst.
Summary
Een kunsthistorische onderzoek naar een veelvormig fenomeen binnen de beeldende kunst, waarin de (on)leesbaarheid van taal als artistieke strategie centraal staat. Van de moderne avant-gardes tot de oeuvres van drie invloedrijke kunstenaars, Lawrence Weiner, Marcel Broodthaers en Bruce Nauman, wordt geanalyseerd hoe de semantische en visuele kenmerken van taal opzettelijk zijn ontregeld. Waarom wordt taal gebruikt als ruw materiaal als zij tegelijkertijd wordt gemanipuleerd in haar verstaanbaarheid? Welke gevolgen heeft dit voor de verhouding tussen de kunstenaar en de toeschouwer?