Tragar el sapo

Abstract

De beeldspraak tragar el sapo (vertaald: de kikker doorslikken) is veelzeggend wat betreft de consequenties voor eerst slachtoffers en later ook daders van de Argentijnse Dirty War.1 In de Dirty War werden op grote schaal en op ernstige wijze mensenrechten geschonden. Mensenrechten groeiden in de jaren '70 van de vorige eeuw uit tot nieuw idealisme in de Westerse wereld. Ondertussen was er in de Amerikaanse buitenlandse politiek van Henry Kissinger geen ruimte voor mensenrechten. Het idealisme kreeg in de Amerikaanse politiek wel gehoor via eerst het Congres en daarna de regering van president Jimmy Carter. Deze bachelorscriptie laat zien hoe nieuw idealisme, in de vorm van mensenrechten, door de Carter-regering werd omgezet in beleid ten aanzien van de Dirty War als casus. Er werd getracht de mensenrechtenschendingen in Argentinië te bedwingen, maar de Carter-regering stuitte op de stugge Argentijnse junta. Het beleid had als doel om idealisme te verwezenlijken in een land waar de werkelijkheid werd bepaald door een tegenovergestelde moraal. Desondanks moest er hiervoor worden samengewerkt met de vervaardiger van die moraal: de Argentijnse junta. Dit leverde een ingewikkelde bilaterale relatie op, waarin mensenrechten voor onenigheid zorgden. Zodoende gold voor de Carter-regering de beeldspraak tragar el sapo ook in zekere zin, aangezien er door onmacht in eerste instantie niet in werd geslaagd om op de gewenste manier de mensenrechtensituatie in Argentinië te verbeteren. Toch wordt het in dit onderzoek duidelijk dat die verbetering daadwerkelijk optrad en dat het aannemelijk is dat het mensenrechtenbeleid daaraan heeft bijgedragen en dus zijn vruchten heeft afgeworpen.