| dc.description.abstract | De beeldspraak tragar el sapo (vertaald: de kikker doorslikken) is veelzeggend wat betreft de
consequenties voor eerst slachtoffers en later ook daders van de Argentijnse Dirty War.1 In de Dirty
War werden op grote schaal en op ernstige wijze mensenrechten geschonden. Mensenrechten
groeiden in de jaren '70 van de vorige eeuw uit tot nieuw idealisme in de Westerse wereld.
Ondertussen was er in de Amerikaanse buitenlandse politiek van Henry Kissinger geen ruimte voor
mensenrechten. Het idealisme kreeg in de Amerikaanse politiek wel gehoor via eerst het Congres en
daarna de regering van president Jimmy Carter. Deze bachelorscriptie laat zien hoe nieuw
idealisme, in de vorm van mensenrechten, door de Carter-regering werd omgezet in beleid ten
aanzien van de Dirty War als casus. Er werd getracht de mensenrechtenschendingen in Argentinië te
bedwingen, maar de Carter-regering stuitte op de stugge Argentijnse junta. Het beleid had als doel
om idealisme te verwezenlijken in een land waar de werkelijkheid werd bepaald door een
tegenovergestelde moraal. Desondanks moest er hiervoor worden samengewerkt met de
vervaardiger van die moraal: de Argentijnse junta. Dit leverde een ingewikkelde bilaterale relatie
op, waarin mensenrechten voor onenigheid zorgden. Zodoende gold voor de Carter-regering de
beeldspraak tragar el sapo ook in zekere zin, aangezien er door onmacht in eerste instantie niet in
werd geslaagd om op de gewenste manier de mensenrechtensituatie in Argentinië te verbeteren.
Toch wordt het in dit onderzoek duidelijk dat die verbetering daadwerkelijk optrad en dat het
aannemelijk is dat het mensenrechtenbeleid daaraan heeft bijgedragen en dus zijn vruchten heeft
afgeworpen. | |
