Invloed op taal-specifieke uitspraak en wijze van testafname op non-woord herhaling

Abstract

Inleiding. Eén van meest gebruikte tests om het verbaal kortetermijngeheugen te meten zijn Non-Woord Repetitie Taken (NWRT). Bij een NWRT moeten kinderen niet-bestaande woorden herhalen die ze nog niet eerder gehoord hebben. Toch hebben verschillende onderzoeken aangetoond dat non-woord herhaling wordt beïnvloed door taalervaring. Daarnaast kan non-woord herhaling beïnvloed worden door de wijze van testafname. In deze studie wordt de invloed van taal-specifieke uitspraak en visuele representatie op de non-woordherhaling onderzocht bij eentalige Nederlandse kinderen tussen de 4 en 6 jaar. Methode. Aan het onderzoek hebben 120 eentalige Nederlandse kinderen met een normale ontwikkeling in de leeftijd van vier tot en met zes jaar deelgenomen. Om de non-woord herhaling te meten is de Quasi-Universele Non-woord repetitietaak (Q-U NWRT) afgenomen. In dit onderzoek is een between-subject design gebruikt waarbij elke groep is getest met één van de vier versies van de Q-U NWRT: (a) de Nederlandse alienversie, (b) de Engelse alienversie, (c) de Nederlandse kralenversie en (d) de Engelse kralenversie. Resultaten. De groep met de Nederlandse versie van de Q-U NWRT scoort significant hoger op de Q-U NWRT dan de groep met de Engelse versie. Daarnaast scoort de groep met de kralenversie significant hoger op de Q-U NWRT dan de groep met alienversie. Conclusie. De factoren taal-specifieke uitspraak en visuele representatie lijken invloed te hebben op non-woord herhaling. Kinderen scoren hoger op de Q-U NWRT wanneer deze is afgenomen in de moedertaal van het kind en wanneer de kralen- in plaats van de alienversie is gebruikt.