Muziek en spel in sync? Een kijk op toepassingen van dynamische gamemuziek

Abstract

Gamemuziek komt steeds meer onder de aandacht van muziekwetenschappers. Daarbij is vaak een definitie gegeven van het karakter van dit genre. Gamemuziek neemt echter vele vormen aan en is op verschillende manieren en vooral verschillende hoeveelheden verbonden aan de gameplay. In deze thesis bekijk ik verschillende manieren waarop muziek nauw aan de gameplay verbonden kan worden. Ik ga in op termen als “ludisch” (Van Elferen, 2011), “close synchronization” en “Mickey Mousing” (Medina-Gray, 2014). Om te illustreren hoe deze technieken worden toegepast analyseer ik verschillende “indie” games. Het vaak minimalistische karakter van deze spellen maakt het makkelijk om in de basis muziek en spel met elkaar te vergelijken. Ik stel bij elk voorbeeld de vraag in hoeverre en op welke manier de muziek met de game is gesynchroniseerd. Daarnaast introduceer ik een tegenstelling tussen muzikale en ludische ervaringen tijdens het spelen van de genoemde games.