Het systeem achter dyslexie: een analyse vanuit de taalwetenschap en cognitieve en neurobiologische psychologie

Abstract

Het systeem dyslexie wordt bekeken vanuit de taalwetenschap en cognitieve en neurobiologische psychologie. Beide vakgebieden dragen bij aan wat er nu precies aan de hand is bij dyslexie. Dit leidt tot een nieuwe hypothese. Deze hypothese stelt dat dyslectici een probleem hebben in de witte stof in de hersenen waardoor de drempelwaarde voor het verwerken van informatie niet bereikt wordt. Er is dus eigenlijk geen probleem met het fonologisch systeem of het visuele systeem van dyslectici, maar een probleem met de toegang tot deze systemen.