De rol van het geloof in eigen kunnen en het differentiatiegedrag van de leerkracht in de motivatie van leerlingen voor rekenen.
![Thumbnail](/bitstream/handle/20.500.12932/16087/Bachelorthesis%20Marijnissen%2c%20M-3679454%20en%20Pylyser%2c%20J-F121368%20en%20Verberkt%2c%20ACM-3610527.pdf.jpg?sequence=4&isAllowed=y)
Publication date
2014Author
Verberkt, A.C.M.
Marijnissen, M.
Pylyser, J.J.
Metadata
Show full item recordSummary
In dit artikel wordt ingegaan op de relatie tussen het gedrag van een leerkracht en de motivatie voor rekenen van leerlingen. Volgens de motivatietheorie van Ryan en Deci (2000) kan een leerkracht invloed uitoefenen op de motivatie van zijn leerlingen door aan drie basisbehoeften te voldoen, namelijk verbondenheid, competentie en autonomie. Er wordt onderzocht hoe de leerkracht de motivatie van zijn leerlingen voor rekenen kan vergroten, om hiermee het rekenonderwijs in Nederland te verbeteren. In een grote steekproef (1939 leerlingen, 50.7% meisjes) zijn motivatievragenlijsten afgenomen en bij 87 leerkrachten zijn leerkrachtvragenlijsten afgenomen. Uit dit onderzoek blijkt dat kinderen die minder rekenangst hebben vaker een leerkracht hebben met een hoger vertrouwen in zijn eigen instructie. Jongens en meisjes blijken niet te verschillen in de invloed die de leerkracht heeft op hun motivatie. Uit dit onderzoek wordt geconcludeerd dat scholen aandacht moeten besteden aan de invloed die leerkrachten hebben op hun leerlingen, zodat ieder kind optimaal gemotiveerd wordt tot leren.