Vertalen is vervalsen, de rol van de vertaler in het spel tussen auteur, tekst en lezer

Abstract

De rol van de vertalter ten opzichte van het spel tussen auteur, tekst en lezer wordt onderzocht vanuit kunstfilosofisch perspectief. De vraag die gesteld wordt is die naar de mogelijkheid van het herscheppen van een kunstwerk in een andere taal dan het origineel. De argumentatie bespreekt Roland Barthes, de intentional fallacy en Hans-Georg Gadamer om te laten zien hoe het genoemde spel eruit ziet en welke toegang lezer en auteur tot tekst hebben. Dit wordt daarna middels Roman Ingardens concept van schematisch object en esthetisch object toegepast op de rol van de vertaler. Ten slotte volgt het argument, middels de bespreking van de praktijk die rond vertalingen ontstaat, om te stellen dat vertalen vervalsen is.