Conversationele implicaturen

Abstract

In navolging van Schulze (2010) wordt in dit onderzoek een experiment naar conversationele implicaturen uitgevoerd. Aan de hand van een boodschappenspel wordt onderzocht of kinderen tussen de tweeënhalf en drie-en-een-half jaar in staat zijn om implicaturen te begrijpen. Ook wordt in navolging van Tomasello en Carpenter gekeken of het uitmaakt wanneer er gebruik wordt gemaakt van Joint attention. Uit dit experiment blijkt dat de kinderen significant beter scoren in de conditie waarin gebruik gemaakt wordt van Joint attention, dit komt overeen met de bevindingen van Tomasello en Carpenter. Ook speelt de formulering van de zinnen en negatie een significante rol in dit onderzoek.