Visueel-ruimtelijke vaardigheden van kinderen met een autisme spectrum stoornis
Summary
Het huidige onderzoek richtte zich op de mogelijkheden van kinderen met een autisme spectrum stoornis (ASD) om superieur te presteren op het vlak van visueel-ruimtelijke oriëntatie. Eerder onderzoek naar visueel-ruimtelijke verwerking bij kinderen met ASD liet superieure prestaties zien op taken waarbij simpele visuele elementen centraal staan. In een van die onderzoeken (Caron et al., 2004) wordt het gebruik van een meer ecologisch valide testsituatie geopperd om te onderzoeken of de superieure prestaties generaliseerbaar zijn naar het dagelijks leven. Voor het huidige onderzoek werd gebruik gemaakt van een virtuele omgeving, om een levensechtere context te creëren. Verwacht werd dat kinderen met ASD binnen een dergelijke testsituatie in het voordeel zijn ten opzichte van een controlegroep met leeftijdsgenoten doordat zij de visueel-ruimtelijke informatie beter kunnen gebruiken, zoals zij dit ook met simpele visuele elementen kunnen. Met behulp van een serie visuele taken worden verschillende aspecten van het visueel-ruimtelijk geheugen bekeken. De klinische testgroep bleek echter niet significant beter te presteren dan de controlegroep. Mogelijke verklaringen hiervoor, naast de mogelijke afwezigheid van een verschil, worden gezocht in het heterogene beeld van de participantengroep en Vermeulens theorie van contextblindheid (Vermeulen, 2009).