‘Work is Love made visible’

Abstract

In een samenleving waar het werken in de seksindustrie overduidelijk illegaal is, laten de sekswerkers hun stem horen en zijn ze duidelijk zichtbaar voor de wereld. Sekswerkers hebben een stem en gezicht en schromen niet deze publiekelijk te openbaren. Ze tonen hun zelfhandelendvermogen, ofwel agency (Brennan 2004), binnen structuren die beperkend van karakter zijn. De sekswerkers laten zien dat zij niet alleen slachtoffer zijn, maar ook mannen en vrouwen die een bewuste keuze maken om hun lichaam in te zetten in een poging armoede te overkomen en hun gezin te onderhouden. Aan de hand van het concept agency worden de schijnbare tegenstelling tussen slachtoffer en vrijwillige sekswerker benaderd waarbij tevens de feministische visies aan de orde komen. Hierdoor wordt er een zo compleet mogelijk beeld geschetst van de handelingsmogelijkheden, weerbaarheidstrategieën en het social capital van sekswerkers, ondanks de beperkende consequenties die het beroep voor hen heeft.