China, buigen of barsten: de kowtow. De beeldvorming van China en van het Westen in de achttiende en negentiende eeuw.

Abstract

De kowtow was een metafoor en hij stond ergens voor. Voor de keizer in China gold de kowtow als een vanzelfsprekendheid. Maar ook voor de Engelse ambassadeur George Macartney (1737-1806) en voor de Nederlandse ambassadeur Isaac Titsingh (1745-1811) stond de kowtow ergens voor. Zij voerden vlak na elkaar een handelsmissie aan naar het keizerlijke hof van de bejaarde Qing keizer Qianlong (1711-1799). De kowtow was voor de Engelsen echter geen vanzelfsprekendheid zoals voor de keizer. Zij meenden aan het eind van de achttiende eeuw de kowtow te moeten gebruiken voor onderhandelingen over het protocol.