De werkingsmechanismen van EMDR: het effect van associeren op het desensitiseren van negatieve herinneringen
Summary
Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) is een effectieve behandeling voor posttraumatische stress stoornis (PTSS). Het maken van oogbewegingen tijdens het terugdenken aan een negatieve herinnering is in vele voorgaande onderzoeken effectief gebleken in het verminderen van de naarheid en levendigheid van deze herinneringen. Een ander belangrijk onderdeel van deze behandeling, associëren, is echter nog niet goed onderzocht. Een mixed design is toegepast met 40 participanten, studenten, die ieder twee nare herinneringen ophaalden. 20 participanten hebben oogbewegingen gemaakt, waarbij tijdens één herinnering niet werd geassocieerd en tijdens de andere herinnering wel. De andere 20 participanten hebben geen oogbewegingen gemaakt (fixatie op een wit papier) ook met en zonder associëren. Er is geen effect gevonden van oogbewegingen, maar wel een effect van associaties. Bij participanten die gestimuleerd werden om associaties te maken, daalden de naarheid en levendigheid van de negatieve herinnering meer dan bij participanten die hiertoe niet gestimuleerd werden. Ook de aard van verschillende typen associaties is onderzocht. Uit de hiervoor berekende correlaties komt naar voren dat de naarheid en levendigheid van de negatieve herinnering minder afnemen wanneer men in de fixatieconditie van een afstand naar de gebeurtenis kijkt. In de oogbewegingenconditie neemt de naarheid juist meer af wanneer men van een afstand naar de gebeurtenis kijkt. De bevindingen ondersteunen het gebruik van associaties in de praktijk waarbij het van een afstand naar de gebeurtenis kijken het meest effectief lijkt.