De stadsrandzone op de kaart; Betekenis van de stadsrandzone in de Nederlandse beleidspraktijk

Abstract

Door uitbreiding en verspreiding van stedelijke activiteiten verandert het stedelijk patroon. Het stedelijk veld kent een diversiteit aan plekken met een eigen betekenis en functie. Het overgangsgebied tussen stad en land ofwel de stadsrandzone, is een dergelijke plek en vormt het ruimtelijk object van dit onderzoek. Eerdere onderzoeken hebben onder andere aandacht besteed aan morfologische en functionele veranderingen in de stadsrandzone. Dit onderzoek legt vanuit het symbolisch interactionisme de focus op de betekenis van de stadsrandzone en de aanwezige benaderingswijzen in de internationale literatuur en de Nederlandse beleidspraktijk. Met behulp van de discoursbenadering zijn vijf benaderingswijzen uit de literatuur en vier benaderingswijzen uit de praktijk onderscheiden. Aan de hand van interviews wordt de betekenis, perceptie, houding en handelen van beleidsmedewerkers achterhaald. Vanuit het symbolisch interactionisme wordt de fysieke ruimte bepaald door de interacties en handelingen van de betrokken actoren. De stadsrandzone wordt voornamelijk bekeken vanuit een stedelijk perspectief en is ontwikkelingsgericht. De benaderingswijzen kunnen aanknopingspunten geven voor de handelingsruimte van het Rijk betreffende stadsrandzone. Uitkomst is dat de rol voor het Rijk voornamelijk symbolisch van aard is, waarbij erkenning van stadsrandzone als onderdeel van het stedelijk veld centraal staat: de stadsrandzone op de kaart.