Antilliaans, Engels of een ander accent; wat heeft de voorkeur? Een attitudeonderzoek naar de Nederlandse uitspraak van NT2-sprekers

Abstract

Deze masterscriptie is een weergave van het onderzoek dat als doelstelling had het in kaart brengen van de attitudes ten opzichte van buitenlands geaccentueerd Nederlands. Het betreft een replicatie van een deel van het onderzoek van Doeleman (1998). Dit attitudeonderzoek werd verricht aan de hand van een enquête op internet, die ingevuld is door 104 respondenten. De enquête werd afgenomen met behulp van sprekersfragmenten en bestond uit een identificatietaak en een evaluatietaak. Van de respondenten werd in de eerste taak gevraagd het herkomstland van de sprekers te identificeren. In de tweede taak werd gevraagd naar attitudes ten aanzien van buitenlands geaccentueerd Nederlands op de drie sociolinguïstische dimensies aantrekkelijkheid, status en sociale afstand. Uit de statistische analyse bleek onder andere dat het moeilijk is om vast te stellen welk accent de voorkeur van de respondenten had. De accenten van NT2-sprekers uit de Mediterrane immigratiegroep werden het minst gewaardeerd. De meeste waardering ging uit naar de accenten van de sprekers uit de Caribische immigratiegroep, maar de respondenten prefereren, anno 2010, nog steeds de spraak van de eigen ‘in-group’ (‘native speakers’ van het Nederlands). Deze voorkeur voor de ‘in-group’ werd ook in het onderzoek van Doeleman (1998) gevonden. Verder werd er een verschil in attitudes geconstateerd tussen nu en vijftien jaar geleden. Daaruit kan geconcludeerd worden dat, door de toenemende stroom van immigranten en de meer diverse multiculturele samenleving vandaag de dag, de mensen vermoedelijk een andere mening hebben over buitenlands geaccentueerd Nederlands.