Who is Gazing Who?
Summary
Dit onderzoek gaat in op de beelden en narratieven over westerse vrijwilligers onder de lokale bevolking van Swedru (Ghana), en de invloed hiervan op de onderlinge interactie. Het onderzoek gaat uit van het emic perspectief, en geeft de vaak vergeten host uit het toerisme een stem.
Er wordt ingegaan op het proces van verbeelding. Gesteld wordt dat de aanname van Appadurai, dat massamedia en -migratie de belangrijkste invloeden zijn voor de verbeelding in dit mondiale tijdperk, in Swedru niet toepasbaar is. Vervolgens wordt de verbeelding gekoppeld aan toerisme door in te gaan op de tourist, local en mutual gaze.
De uitkomst van het proces van verbeelding zijn beelden en narratieven. Er wordt verklaard waarom sommige beelden meer zichtbaar zijn dan anderen. Beelden over de Ander en zichzelf komen tot stand door processen van orientalisme. De mirror van Sax wordt ingezet om de situatie in Swedru te verklaren.
Vervolgens wordt gevraagd hoe de bestaande beelden over de Ander de interactie beïnvloeden? Beelden over de Ander kunnen bewust worden ingezet in de interactie, maar kunnen ook hindernissen vormen in deze interactie. In Swedru is het de vraag of er gesproken kan worden van interactie, wat een wisselwerking verondersteld, tussen vrijwilligers en direct betrokkenen, of slechts van contact.