Location decisions: Does the Netherlands peaks? A study on strategic location decisions in the Netherlands between 2000-2008

Abstract

Het huidige Nederlandse beleid zet met de nota ‘Pieken in de Delta’ (2004), in op de ontwikkeling van agglomeraties van gerelateerde bedrijvigheid. Daarom wordt in deze thesis onderzocht of de strategische locatiebeslissingen van bedrijven in Nederland leiden tot agglomeratievorming van gerelateerde bedrijvigheid en hoe dit valt te verklaren. Uit de theorie blijkt dat bedrijven hun locatiekeuze op heel veel verschillende locatiefactoren kunnen baseren. En dat er een aantal locatiefactoren zijn die bedrijven kunnen aanzetten tot agglomeratievorming, de clusterfactoren. Uit de analyse van de DLN (Database Locatiebeslissingen Nederland), blijkt dat de strategische locatiebeslissingen hebben bijgedragen aan de agglomeratievorming in de ‘pieken’ Food & Nutrition voor de regio Oost, Agribusiness voor de regio Noord, Creatieve Industrie/ICT/Nieuwe Media voor de regio Noordvleugel, Procesindustrie voor de regio Zuidwest en Logistiek voor de regio Zuidwest. Clusterfactoren zijn niet voor elke vestiger in een ‘piek’ doorslaggevend. Ook hechten vestigers binnen een ‘piek’ niet altijd meer belang aan clusterfactoren dan vestigers buiten de ‘piek’. Bovendien varieert het belang van clusterfactoren voor bedrijven sterk per sector. Zo vonden de vestigers in de ‘pieken’ Logistiek en High-Tech Systemen en Materialen clusterfactoren vaak doorslaggevend, maar geldt dit niet voor de ‘pieken’ Creatieve Industrie/ICT/Nieuwe Media en de Procesindustrie. Bedrijven die clusterfactoren belangrijk vinden kiezen dus niet altijd voor een vestiging binnen een ‘piek’; dit verschilt per sector.