Academische wijsbegeerte en publieksfilosofie: van kloof tot coöperatie

Abstract

De filosofie wint steeds meer aan populariteit buiten de muren van de academie. De academie is daar echter lang niet altijd blij mee, omdat de kwaliteit van de publieksfilosofie in de ogen der academici vaak te wensen overlaat. Deze situatie kan gekarakteriseerd worden als een kloof-situatie. Dergelijke situaties vinden we echter ook al ten tijde van Plato en ten tijde van Kant. Uit een analyse van hun kritieken op de populaire filosofen waar zij mee te maken hadden leidt ik af dat er een principieel onderscheid is tussen twee typen van filosofiebeoefening. Vervolgens beschrijf ik een aantal voorwaarden waaraan voldaan moet worden om coöperatie van deze twee typen van filosofiebeoefening mogelijk te maken. Tenslotte formuleer ik centrale uitgangspunten en criteria voor goede publieksfilosofie om te laten zien op welke manier aan deze voorwaarden voldaan zou kunnen worden.