Leeftijd en verwachting van het verlies in relatie tot het rouwproces van weduwen

Abstract

Aan de hand van het Dual Process Model (Stroebe et al., 1999) werd het verschil in verschillende rouwmaten (Loss-oriented en Restoration-oriented stressoren) bekeken voor twee leeftijdsgroepen; jongere en oudere weduwen. Er werd ook explorerend onderzoek gedaan naar de invloed van het oscilleren tussen deze soorten stressoren op het rouwproces. Binnen het latere geïntegreerde model van Stroebe et al. (2006) kunnen ook factoren als coping, rouw en sociale steun geplaatst worden. Om deze verbanden te onderzoeken is een aangepaste vragenlijst gestuurd naar 73 weduwen, waarvan er 58 volledig ingevuld zijn teruggestuurd (gem. leeftijd 68, SD = 8.9). Er werd gevonden dat LO- en rouwscores hoger bleken voor jongere weduwen terwijl jongere weduwen zich sneller aan lijken te passen aan de RO-stressoren. Met betrekking tot het geïntegreerde model is gevonden dat weduwen die de een bepaalde groep stressoren (dus LO of RO stressoren) vooral confronteren, een hogere rouwscore hebben. Dit kan betekenen dat alleen confronteren leidt tot slechtere aanpassing aan het verlies. Verder hangen LO- en rouwscores sterk positief samen. Ten aanzien van het al dan niet verwachten van het overlijden van de echtgenoot werden geen verschillen in LO-, RO- en rouwscores gevonden tussen weduwen die de dood van hun echtgenoot wel en niet verwacht hadden. Suggesties voor vervolgonderzoek richten zich op longitudinaal onderzoek naar het geïntegreerde model en op alternatieve methoden om oscillatie in kaart te brengen.