Houding en Ervaren Aanpak van Pedagogisch Professionals ten aanzien van Cultuursensitiviteit in de Kinderopvang

Abstract

Het toenemende gebruik van kinderopvang en de maatschappelijke aandacht voor gelijke kansen in Nederland, maken het relevant te onderzoeken hoe pedagogisch professionals omgaan met diversiteit in kinderen. Deze kwalitatieve, explorerende studie onderzocht de houding en ervaren aanpak van pedagogisch professionals ten aanzien van cultuursensitiviteit in de reguliere kinderopvang. Tien semigestructureerde interviews zijn afgenomen en thematisch geanalyseerd op basis van een inductieve benadering. Het ASE-model is gebruikt om theoretische kenmerken op te stellen, voorafgaand aan de dataverzameling. Het onderzoeksdoel was om meer inzicht te verkrijgen in de ervaringen van pedagogisch professionals, aangezien in voorgaand onderzoek weinig naar hun zienswijze op cultuursensitiviteit zijn gevraagd. Uit de resultaten blijkt dat de attitude van pedagogisch professionals overwegend positief is en dat ervaren sociale invloed van collega’s of organisatie beperkt is, mogelijk omdat in teams weinig expliciete aandacht voor cultuursensitiviteit. Pedagogisch professionals ervaren doorgaans voldoende vertrouwen in hun eigen vaardigheden, maar signaleren tegelijkertijd een behoefte aan scholing en richtlijnen. Structurele belemmeringen zoals het afwezig zijn van beleid en de grote groepsgroottes verhinderen cultuursensitief handelen. Inclusieve praktijken, zoals het gebruik van meertalige materialen, maar ook het aansluiten bij de opvoedstijl van ouders, worden slechts beperkt toegepast. Dit onderzoek laat zien dat hoewel de houding van deze professionals overwegend positief is, cultuursensitiviteit niet altijd in de praktijk wordt gebracht, mede door barrières. Naast dat dit onderzoek bijdraagt aan praktijkgericht inzicht vanuit het perspectief van pedagogisch professionals, onderstreept het belang van hun perspectief in deze kwestie.