Mentor ludens in optima forma

Abstract

Om leerlingen die meer aandacht behoeven beter te kunnen begeleiden is er op het VAVO in 's-Hertogenbosch een scheiding tussen vormen van mentoraat ingevoerd. Er is het voortgangsmentoraat en het uitgebreidere plusmentoraat. De plusmentor heeft gemiddeld elke twee weken een gesprek met zijn mentorleerling. De vraag is welke de criteria zijn om een leerling het plusmentoraat te adviseren tijdens zijn intake (het praktische doel van dit onderzoek). Om deze vast te stellen zijn er enquêtes gehouden onder plusmentoren, voortgangsmentoren en plusmentorleerlingen. Het bleek net zo belangrijk te benoemen wat geen criteria zijn. Omdat de scheiding pas dit schooljaar (2009-2010) is ingevoerd, bracht het vaststellen van de criteria ook duidelijkheid voor de mentoren over hun rollen. Door deze duidelijkheid kan de mentor zijn mentoraat vormgeven, er de jeu in leggen, om te streven naar een zo hoog moglijk leerrendement. Hiermee krijgt de mentor een duidelijke en volwaardige rol binnen de driehoek leerling-leraar-mentor. Met het vaststellen van de criteria wordt ook de essentie van het plusmentoraat duidelijk. Dit maakt dat elke mentor zijn mentoraat een eigen vorm kan geven, maar binnen de essentie ervan: de criteria zijn de topologische voorwaarden voor het plusmentoraat.