Mary Robinson en de ‘Perdita chemise’ in verschillende media

Abstract

Actrice, schrijfster en socialite Mary Robinson was een beruchte vrouw in het achttiende-eeuwse Londen. Mary Robinson verwierf aanvankelijk bekendheid als actrice, met name met haar theaterrol als Perdita. Door deze bekendheid werd zij opgemerkt door verschillende machtige mannen. Het bekendste voorbeeld hiervan is haar affaire met de toenmalige prins van Wales. Er verschenen krantenartikelen, roddelbladen en karikaturen die zich hierover uiten. De karikaturen hebben veel impact gehad op de manier waarop Mary Robinson werd gezien tijdens haar leven en zijn de aanleiding geweest om haar publieke representatie zelf te beïnvloeden. Mary bestreed dit beeld met haar zelf-representatie als een modieuze en gracieuze vrouw met een gevoelig innerlijk. Dit beeld bracht zij de wereld in door middel van haar memoires, gedichten en ook via portretten. De memoires en gedichten heeft zij zelf geschreven, maar de portretten van Thomas Gainsborough, Joshua Reynolds en George Romney zijn uiteraard niet van haar hand. Het is waarschijnlijk dat zij wel zeggenschap had over de manier waarop ze werd geportretteerd. Via deze verschillende media maakte zij gebruik van verschillende strategieën om haar self-fashioned identiteit kenbaar te maken, namelijk door middel van haar status als beroemdheid, haar netwerk en haar kledingkeuzes. In haar memoires probeert zij de lezer te overtuigen dat ze een elegante vrouw en gevoelig mens was. Ze kreeg veel aanzien voor haar gedichtenbundels die zij publiceerde. Ze breidde haar netwerk verder uit en versterkte ze haar banden met hooggeplaatste individuen in de kunstwereld, waardoor zij haar publieke identiteit beter kon construeren. Haar beroemdheid werd versterkt door haar karakteristieke kleding, geïnspireerd door Marie Antoinette. Haar kleding was van groot belang voor haar zelf-representatie en maakt deel uit van het neoclassicisme, dat pas in de jaren 1790 populair werd, maar waar Mary een voorloper in was.