Magna Mater in Rome

Abstract

Tegen het einde van de Tweede Punische Oorlog gaf de Romeinse senaat opdracht tot raadpleging van de Sibillijnse boeken. De profetie die hieruit volgde resulteerde in 205/4 v. Chr. in de komst van Magna Mater vanuit Phrygië naar Rome. De ontwikkeling die de Magna Mater cultus in Rome na de aankomst van de Grote Moeder tot en met het einde van de vierde eeuw n. Chr. doormaakte, is op zijn minst ambigu te noemen. In deze Masterscriptie staat de vraag wat de antieke literaire bronnen en het archeologische materiaal ons kunnen vertellen over de participatie van leden uit verschillende bevolkingslagen van de Romeinse samenleving ten tijde van de aankomst van de Grote Moeder in Rome en in de ontwikkeling van haar cultus aldaar centraal. Hiertoe zijn zowel de in literatuur geschetste voorstellingen, als het archeologische materiaal uit Rome dat met de cultus van de godin in verband kan worden gebracht bestudeerd.