Van beeld naar beleving: ruimtelijke ervaring en interactie in hedendaagse video-installatiekunst

Abstract

Installatiekunst is een type hedendaagse kunst die zich onderscheidt van andere kunstvormen. Waar de expositieruimte normaliter dient als medium voor kunstobjecten, zijn bij installatiekunst de expositieruimte en het kunstwerk inherent aan elkaar. Bij installatiekunst draait het niet alleen om de inhoud, maar staat de ervaring van de toeschouwer centraal. Het doel van deze scriptie is om te onderzoeken hoe toeschouwers video-installatiekunst ervaren en hoe ze interacteren met de installatie. Daarnaast wordt onderzocht wat voor ruimtelijke factoren van invloed zijn op de ervaring en de interactie. In deze scriptie wordt specifiek aandacht besteed aan installatiekunst vanaf het jaar 2000 tot op heden. Dit is namelijk een periode waarin er relatief weinig onderzoek is gedaan naar deze kunstvorm. De hoofdvraag luidt: op welke manieren komen ruimtelijke ervaring en interactie tot uiting bij video-installatiekunst van 2000 tot nu? Om een bijdrage te leveren aan het beantwoorden van de hoofdvraag zijn er in totaal vier casussen onderzocht. In hoofdstuk 1 worden theoretische concepten over ruimtelijke ervaring en interactie uiteengezet en de debatten omtrent deze theorieën in kaart gebracht. In hoofdstuk 2 wordt er ingegaan op de ruimtelijke ervaring en interactie binnen video-installaties, waarvan de bijbehorende video vooraf opgenomen is. In hoofdstuk 3 worden ruimtelijke ervaring en interactie onderzocht binnen interactieve video-installaties. Bij deze video-installaties kunnen de getoonde beelden beïnvloed worden door de toeschouwers.