Independent double check parenteral medication

Abstract

Achtergrond: De toediening van parenteralia heeft een hoog risico op medicatie toedienfouten. Om de medicatieveiligheid te verbeteren is het uitvoeren van een dubbelcheck bij het toedienen van parenteralia geïmplementeerd. Uit audits in het Maastricht UMC+ blijkt dat de dubbelcheck niet consistent en effectief wordt uitgevoerd. Een dubbelcheck onafhankelijk uitvoeren zou het meest effectief zijn, maar dit is nooit eerder benadrukt in het Maastricht UMC+. Doel: Het onderzoeken van ervaringen en kennis van verpleegkundigen over de onafhankelijke uitvoering van de dubbelcheck bij het toedienen van parenteralia in het Maastricht UMC+. Methode: Er is een mixed-methods, prospectieve studie in het Maastricht UMC+ uitgevoerd van februari-juli 2022. In de kwantitatieve fase zijn op twee verpleegafdelingen nulmetingen uitgevoerd om de onafhankelijke uitvoering van de dubbelcheck te observeren. Na de nulmeting is aan de verpleegkundigen van de geobserveerde verpleegafdelingen gevraagd om de enquête over ervaringen met de onafhankelijke dubbelcheck in te vullen. In de kwalitatieve fase zijn op verschillende verpleegafdelingen semigestructureerde interviews afgenomen om dieper in te gaan op de ervaringen en kennis over de onafhankelijke dubbelcheck van verpleegkundigen. Resultaten: In totaal zijn 40 parenteralia toedieningen geobserveerd. De dubbelcheck werd bij 69% van de toedieningen ‘primed’ uitgevoerd, waarbij de tweede verpleegkundige wordt beïnvloed door de eerste verpleegkundige. Een onafhankelijke dubbelcheck werd bij 31% van de toedieningen gebruikt. In totaal hebben 25 verpleegkundigen de enquête ingevuld. Uit de enquête blijkt dat de dubbelcheck zelden onafhankelijk wordt uitgevoerd. Met name personeelstekorten en verstoringen bij het toedienen van medicatie worden als problemen gezien om de dubbelcheck onafhankelijk uit te voeren. Het verminderen van het aantal medicatiefouten wordt als voordeel gezien van de onafhankelijke dubbelcheck. Er zijn dertien semigestructureerde interviews afgenomen. De verpleegkundigen gaven aan dat het samen uitvoeren van de dubbelcheck een routine is. Verder zien niet alle verpleegkundigen een meerwaarde in het onafhankelijk uitvoeren van de dubbelcheck. Tijdsgebrek en personeelstekort worden als barrières gezien om een onafhankelijke dubbelcheck uit te voeren. Verpleegkundigen waren het er dan ook over eens dat een onafhankelijke dubbelcheck het meest waardevol is bij hoog-risico parenteralia. Conclusie: De dubbelcheck bij het toedienen van parenteralia wordt zelden onafhankelijk uitgevoerd. Tijdgebrek en personeelstekorten worden gezien als de grootste problemen om een onafhankelijke dubbelcheck uit te voeren. Levering van parenteralia door de ziekenhuisapotheek en alleen bij hoog-risico parenteralia een dubbelcheck hoeven uitvoeren, kunnen bijdragen aan de haalbaarheid om de onafhankelijke dubbelcheck te implementeren. Vervolgonderzoek dient te worden uitgevoerd om de effectiviteit van een onafhankelijke dubbelcheck op het verminderen van het aantal medicatie toedienfouten te bepalen.