Queer all year: queer publieksbemiddeling in het Amsterdam Museum en het Groninger Museum als voorbeeldfunctie voor Nederlandse musea

Abstract

In dit onderzoek wordt getracht een uiteenzetting te maken van de queer publieksbemiddeling van het Amsterdam Museum en het Groninger Museum, deze te plaatsen binnen het huidige queer discours en te beoordelen of deze publieksbemiddeling als voorbeeldfunctie kan dienen voor andere Nederlandse musea. Hierbij wordt een overzicht gemaakt aan de hand van een literatuurstudie van het veld van queerstudies en de ontwikkelingen binnen de museumeducatie. Theorieën over het begrip ‘queer’, onderzoeken en betogen met betrekking tot queering strategieën bij musea en recente opvattingen over educatie in musea worden hiervoor aangehaald. De literatuurstudie wordt gebruikt om de casestudies in te bedden in een theoretisch kader en worden daarbij aangevuld door interviews die zijn afgenomen met medewerker(s) van beide musea die verantwoordelijk zijn voor hun queer publieksbemiddeling. Het doel van deze scriptie is om een aanvulling te zijn op de bestaande literatuur die kritiek leveren op de heteronormatieve normen die de structuur van musea bepalen. Om een echt inclusief instituut te zijn, worden musea aangemoedigd om kritisch te kijken naar hun organisatie. Queering strategieën kunnen worden gebruikt om gemarginaliseerde groepen een grotere stem te geven en te betrekken bij het museum. Zowel het Amsterdam Museum en het Groninger Museum kunnen met hun queer publieksbemiddeling als voorbeeld dienen voor andere musea door de manier waarop ze zowel voor als achter de schermen bezig zijn met het inclusiever maken van hun museum.