Gebleven Gezinnen. Amsterdamse middenklassegezinnen, hun binding en hun rol centraal in de metropool

Abstract

De voorwaarde voor gezinnen om in de stad binnen de ring te blijven is dat zij zich herkennen in de manier van leven van een stadsgezin. Men voelt zich thuis in de drukte, diversiteit en dynamiek van de stad. Men heeft een band opgebouwd met Amsterdam en wil dat de kinderen dat ook doen. Dat komt vaak doordat zij zelf ook zijn opgegroeid in de stad Amsterdam. Zij voelen zich als gezin thuis op de plek waar zij wonen. Het wonen in de stad mag dan ook wat kosten: een groot deel van het salaris, minder woonruimte dan buiten de stad of minder ruimte voor de kinderen om zelfstandig buiten te spelen. Het levert ook wat op: tijd door afstandvoordelen, de kans om met gelijkgestemden te leven, de nooit saaie en altijd wervelende wereld op loop- of fietsafstand. Men woont op een plaats waar kinderen veel van die wereld zien en opgroeien als wereldwijze stadskinderen. Deze groep betekent veel voor de stad, maar niet zozeer omdat zij zich vol idealen inzetten voor hun medestedelingen. Nee, ze betekenen veel omdat ze er zijn als stabiele, toegewijde, bruisende, werkende, consumerende en doorgevende Amsterdammers.