Zijn doelen minder haalbaar en belangrijk geworden voor jongvolwassenen? De invloed van optimisme en COVID-19 met sociale steun als moderator

Abstract

Het doel van het huidige onderzoek was om de invloed van zowel een interne als een externe factor op de beoordeling van belangrijkheid en haalbaarheid van doelen van jongvolwassenen te meten. Als interne factor is hierbij optimisme gekozen, omdat er nog discussie bestaat over de effecten hiervan. De externe factor is in dit onderzoek COVID-19, omdat er weinig bekend is over de gevolgen hiervan op de beoordeling van doelen. Daarnaast is er geanalyseerd of sociale steun een modererende werking had in de relatie tussen zorgen omtrent COVID-19 en de beoordeling van doelen. Verwacht werd dat zorgen omtrent COVID-19 een negatieve invloed zou hebben op de beoordeling van de haalbaarheid en belangrijkheid van doelen, en dat deze invloed minder sterk was als er een hoge mate van sociale steun aanwezig was. Daarnaast werd verwacht dat optimisme een positieve invloed zou hebben op de beoordeling van de haalbaarheid en belangrijkheid van doelen. Deze verwachtingen werden getoetst door een online vragenlijst af te nemen bij 427 participanten, welke de LOT-R, een vragenlijst over zorgen omtrent COVID-19 en een vragenlijst over sociale steun bevatte. Uit de resultaten bleek dat zorgen omtrent COVID-19 een zwak negatief effect had op de beoordeling van de haalbaarheid van doelen, maar geen effect op de beoordeling van de belangrijkheid van doelen. Sociale steun trad niet op als moderator. Optimisme had een zwak positief effect op zowel de belangrijkheid als de haalbaarheid van doelen. De implicaties van deze resultaten worden uiteengezet en er worden richtingen voor vervolgonderzoek gegeven. Sleutelwoorden: belangrijkheid en haalbaarheid van doelen, COVID-19, optimisme, sociale steun