Angel of Mercy: Een cognitieve analyse van de Netflix-serie Ratched (2020) naar de vorming van sympathie of antipathie voor de protagonist Mildred Ratched

Abstract

In dit onderzoek is er een cognitieve analyse gemaakt van de Netflix-serie Ratched (2020). De aanleiding voor dit onderzoek is het volgende dilemma dat ontstaat tijdens het kijken van de serie: moet de toeschouwer sympathie of antipathie hebben voor de protagonist, Mildred Ratched, die moreel onjuist gedrag vertoont. Daarom is de volgende hoofdvraag opgesteld: Hoe stuurt de Netflix-serie Ratched de toeschouwer in het vormen van sympathie of antipathie voor de protagonist Mildred Ratched? Het onderzoek is gebaseerd op the structure of sympathy van filmtheoreticus Murray Smith. Deze bestaat uit drie niveaus, namelijk recognition, alignment en allegiance. De deelvragen gingen individueel in op hoe deze niveaus gestimuleerd werden door de serie om sympathie te vormen voor Ratched. Er zijn vijf geselecteerde scènes waarin ontmoetingen tussen Ratched en andere (hoofd)personages plaatsvinden, geanalyseerd aan de hand van een uitgebreid shot-voor-shot protocol per scène. Hieruit volgden antwoorden op de deelvragen en werd uiteindelijk een antwoord op de hoofdvraag geformuleerd. Uit de analyse van recognition bleek dat de serie de herkenbaarheid van Ratched stimuleert door de kleuren van Ratcheds kostuums en haar verzorgde uiterlijk als geheel. Daarnaast worden haar verschillende karaktereigenschappen en gemoedstoestanden aan iedere situatie aangepast gepresenteerd waardoor er alsnog sprake is van continuïteit. De herkenbaarheid van Ratched stelt de toeschouwer in staat om sympathie voor haar te kunnen ontwikkelen. Uit de analyse van alignment werd geconcludeerd dat de toeschouwer het meeste spatial attachment en subjective access tot Ratched heeft ten opzichte van andere personages. Dit kwam naar voren uit de cameravoering, het perspectief en door haar emoties en kwetsbare momenten enkel aan de toeschouwer te tonen. Door veel toegang tot Ratched te geven, kan de toeschouwer haar begrijpen en zich in haar inleven, waardoor er wederom gevoelens van sympathie kunnen ontstaan. Ten slotte bleek uit de analyse van allegiance dat de serie door Ratcheds gedrag en haar eigenschappen in de context van iedere situatie te plaatsen, een allegiance met haar stimuleert. Hierdoor kan de toeschouwer het gedrag van Ratched relativeren en relateren aan deze context. Ook kan de toeschouwer meer begrip en medeleven krijgen voor Ratched, waardoor sympathieke gevoelens gestimuleerd worden. Er werd op basis van bovenstaande analyses gesteld dat de drie niveaus zodanig gestimuleerd worden door de serie, dat ze samen als structure of sympathy aansturen op het hebben van sympathie voor Ratched en niet op antipathie.