Sigurd von Ilsemann en keizer Wilhelm II. Wilhelm II beschreven in het dagboek van zijn vleugeladjudant Sigurd von Ilsemann tijdens het einde van de oorlog en zijn verblijf op kasteel Amerongen van september 1918 tot mei 1920.

Abstract

Het debat over de schuldvraag van de Eerste Wereldoorlog is een lang slepende kwestie. Keizer Wilhelm II werd in de Vrede van Versailles aangewezen als (een van de) hoofdschuldige en dat beeld is bij veel mensen blijven hangen. In de monumentale biografie van John C.G. Röhl wordt Wilhelms rol uitgediept. Ook Röhl komt tot de conclusie dat Wilhelm II de hoofdschuldige is van het uitbreken van de oorlog. Met zijn biografie over Wilhelm II wil Christopher Clark een alternatieve visie geven op Wilhelm II en zijn rol bij het uitbreken van de oorlog. In deze scriptie zullen de biografieën van Röhl en Clark en het dagboek van Sigurd von Ilsemann behandeld worden. Uit de biografieën van Röhl en Clark zijn karaktereigenschappen van Wilhelm II gehaald die een rol hebben gespeeld bij zijn politieke beleid. Het dagboek van Von Ilsemann zal onderzocht worden aan de hand van deze twee karaktereigenschappen. Daaruit zal een conclusie worden getrokken of Von Ilsemanns beschrijving overeenkomt met het beeld dat door de biografen geschetst wordt en wat dat betekent voor Wilhelms rol bij het uitbreken van de oorlog.