Het handelsverkeer tussen de Nederlanden en het Oostzeegebied, c. 1545-1620: van bulkgoederen tot luxegoederen

Abstract

Omstreeks 1500 kende Holland een bloeiperiode. Haar bevolkingsaantal en verstedelijkingsgraad nam snel toe. Daarnaast oversteeg de hoeveelheid schepen die vanuit Holland voer al snel de handelsvloot van het Duitse Hanzeverbond. De helft van de Nederlandse schepen voer in deze periode door de Sont, richting het Oostzeegebied. Vanuit daar werd veelal graan geïmporteerd, om vervolgens geëxporteerd te worden naar allerlei streken door heel Europa. De Nederlandse scheepindustrie profiteerde sterk van deze handel. Met name Amsterdam speelde een belangrijke rol in dit proces als stapelmarkt en informatiecentrum. Vanuit daar werden ook producten geëxporteerd richting de Oostzee, zoals zout en haring. Vanaf de jaren 1590 werden in steeds grotere mate ook luxegoederen als suiker naar dit gebied verscheept, waardoor Nederlandse kooplieden dieper doordrongen tot de lucratievere sectoren van de Oostzeemarkten. In de zeventiende eeuw zou de handel tussen de Nederlanden en het Oostzeegebied steeds dynamischer worden.