Daten met het bonnetje in je achterzak

Abstract

Dit eindwerkstuk onderzoekt aan de hand van krantenberichtgeving welke discoursen over het gebruik van Tinder, en daarmee over dating, tot uiting komen in de periode 2013-2019. Hier is naar gekeken aan de hand van Baumans’ (2003) liquid love, waarbij mensen kunnen daten met het idee dat zij altijd ‘nog een keer kunnen winkelen’. Daarbij is een discoursanalyse in combinatie met de grounded theory-benadering toegepast. Een eerste dominant discours stelt de oppervlakkigheid van Tinder voor als iets negatiefs. Deze zou consumentengedrag veroorzaken, waardoor de ideologie van sociale uitwisseling, waarbij de liefde meer wordt gezien als een zakelijke transactie dan het lot, als onvermijdelijk wordt gezien. Daarbij komt een neoliberaal discours tot uiting, waarin het gebruik van Tinder wordt geïnterpreteerd in markttermen. Bovendien wordt gestuurd richting de joodschristelijke ethiek, waarin men één keer de grote liefde ontmoet en daar dan zijn/haar hele leven bij zal blijven. Een implicatie van dit onderzoek is dat door Tinder een paradox in keuzevrijheid ontstaat, waarbij mensen denken dat ze het perfecte plaatje wel moeten kunnen vinden, maar er eigenlijk een beeld wordt gecreëerd van ‘de ware’ die nauwelijks aan de werkelijkheid getoetst kan worden