Afghanistan is in mijn hart en Nederland is in mijn hoofd: Een kwalitatief onderzoek naar acculturatie, repatriation distress en identiteit onder Afghaanse vluchtelingen

Abstract

Het voortgaande debat over integratie en identiteit roept de vraag op hoe ontwikkelingen in de identiteit van immigranten zich in de werkelijkheid voordoen en welke factoren van invloed zijn op het acculturatieproces. De veronderstelling is dat de identiteit van een persoon niet vastligt, maar veranderlijk is, waardoor immigranten steeds meer een Nederlandse identiteit kunnen aannemen. Maar wat gebeurt er dan wanneer immigranten terugkeren voor een bezoek aan het thuisland? Vindt dit proces weer in omgekeerde richting plaats? En hoe verloopt die identiteitsverandering onder vluchtelingen die hun land gedwongen moesten verlaten? Vermoedelijk koesteren zij immers de hoop om ooit weer terug te keren naar hun thuisland en willen zij de banden met het land van herkomst in stand houden. De doelstelling van dit onderzoek was om meer inzicht te krijgen in de factoren die een rol spelen in de identiteitsontwikkeling van vluchtelingen die weer terugkeren naar hun thuisland en om nieuwe inzichten te verkrijgen over factoren die de verbondenheid met Nederland dan wel het thuisland bevorderen, of juist in de weg staan. Het onderzoek werd uitgevoerd onder Afghaanse vluchtelingen die langdurig in Nederland verblijven en die na de val van de Taliban voor het eerst weer een bezoek brachten aan Afghanistan.