| dc.description.abstract | Dit onderzoek naar de romans van Nel Noordzij (1923-2003) en naar hun receptie begon met verbazing over het feit dat Noordzijs literaire carrière zo kort heeft geduurd. Hing dat samen met hoe haar werk ontvangen werd? Met name haar romans werden zeer kritisch gerecenseerd. Noordzij hing, nadat ze in een decennium 23 keer had gepubliceerd, haar pen aan de wilgen. De vraagstelling die ten grondslag ligt aan deze scriptie is als volgt: welke verklaringen kunnen worden gegeven voor het feit dat Noordzijs romans zo negatief ontvangen werden? Deze vraag wordt beantwoord door enerzijds de receptie van de romans te analyseren, en anderzijds de twee romans te onderzoeken die de meeste weerstand opriepen: Met de hand op een boomtak en Het kan me niet schelen, beide verschenen in 1955. De analyses zijn uitgevoerd door middel van de methode close reading. Naar aanleiding van de analyses concludeer ik dat de negatieve receptie verklaard kan worden door de onvervulde verwachtingen van recensenten. Hun verwachtingen waren voornamelijk gebaseerd op het feit dat Noordzij een vrouwelijke auteur was, en dat haar personages vrouw zijn. Bij het vrouw-zijn hoorden in de jaren vijftig verwachtingen, zoals het je schikken in de traditionele rol van ‘moeder de vrouw’, waaraan de romans van Noordzij niet tegemoetkwamen. Juist doordat Noordzij deze verwachtingen ten aanzien van vrouwelijkheid thematiseerde, speelt ze in haar romans met de verwachtingen van de lezer en dus van de recensent. | |
