Tussen muziekvideo en film: Narratief in "The Ballad of Cleopatra" van The Lumineers

Abstract

Verschillende wetenschappers erkennen de vervagende grenzen omtrent het medium muziekvideo. Dit valt onder andere toe te wijzen aan de manifestatie van het medium op online platforms. Door de mogelijkheid voor de artiest om directer met zijn publiek te communiceren en het loskomen van de restricties van televisiezenders, konden nieuwe muziekvideovormen ontstaan. Zowel elementen uit muziekvideo als film werden in deze nieuwe vormen geïncorporeerd, waardoor “intermedia” ontstonden. Hoewel er geprobeerd wordt deze vormen te definiëren, is er weinig geschreven over de rol van narratief in deze muziekvideovormen. Dit terwijl door artiesten en regisseurs wordt aangegeven dat ze middels deze clipseries een narratief beogen uit te dragen. Dit eindwerkstuk onderzoekt daarom in hoeverre elementen uit zowel film als muziekvideo in nieuwe clipvormen bijdragen aan de vestiging van een narratief. Om dit te onderzoeken wordt The Ballad of Cleopatra (2016) van de Amerikaanse folk-rock band The Lumineers geanalyseerd. Dit is een vijfdelige clipserie waarin het levensverhaal van een jonge vrouw wordt verbeeld, middels de inzet van muziek, geluid, dialoog en beelden. Zowel het narratieve aspect, als het intermediale aspect zijn in The Ballad of Cleopatra aanwezig, waardoor het een geschikte casus vormt. Er worden zowel theorieën uit de literatuur omtrent muziekvideo, als literatuur over het medium film gecombineerd. De focus ligt daarbij op een aantal specifieke componenten uit de clip, die bewegen tussen muziekvideo en film. Hierbij wordt de vraag gesteld in hoeverre ze bijdragen aan het narratief van de clip. Dit onderzoek is zowel in lijn met de ontwikkelingen van nieuwe muziekvideovormen en het onderzoek naar “intermedia,” als met gat in de literatuur over narratief hierin. Daarnaast is dit eindwerkstuk een aanzet tot nader onderzoek naar de manieren waarop in nieuwe muziekvideovormen verhalen worden verteld.